Het hart van Italië klopt om de hoek.

Soms moet je durven egoïstisch te zijn en hopen dat er niets verandert, dat de tijd even stil blijft staan, alleen om ons tevreden te stellen. Deze plek volgt al bijna drie jaar een prachtige weg, geleid door de Italianen in hart en ziel: Eric Lecuyer, Karima Mathonet en Sébastien Samoye. Even stoppen op deze plek is telkens weer een beetje zoals leren glimlachen. De zaak balanceert vakkundig tussen verschillende identiteiten; het is zowel een atelier voor verse pasta, een restaurant, een wijnkelder als een delicatessenwinkel. Authenticiteit, gezelligheid en passie worden verenigd onder de ondeugende glimlach en het scherpe, serene oog van Jonathan Gillet, die het geheel ritmeert.

Eric Lecuyer, ooit bekend in Luik met de mythische Trattoria Maccheroni, doet geen concessies op het gebied van smaak en kwaliteit van de producten die hij kiest. De charme van zijn keuken ligt in de precisie van de gerechten, maar zijn echte trots zijn de verse pasta's die elke ochtend worden bereid, en de streekproducten die hij niet alleen inkoopt maar ook zelf produceert. Zijn keuken is spontaan, elke dag opnieuw uitgevonden volgens de wetten van de natuur, en gemaakt in een huiselijke geest die intense, in de ziel gegrifte smaken onthult.

En dan is er nog de wijn. Voordat het een beroep is, gaat het hier om een passie, een passie die Eric en Sébastien bij elkaar bracht en die de vriendschap tussen de twee mannen bezegelde. Wijn staat centraal aan tafel bij Frasca. Op een mooie en uitgebreide kaart tonen ze hun virtuositeit en talent om natuurwijnen te ontdekken, weg van de platgetreden paden die door anderen zijn gevolgd. Meer dan enkel leveranciers, vinifiëren Sébastien Samoye en Eric Lecuyer ook hun eigen druiven uit Proceno en Soriano. De kelder van Frasca staat nu bekend om de delicate Bianco Flamingo di Lago 'Belga Sbagliato' van Sébastien en de Vendemmia, de wijn van Eric en Karima, een prachtige wijn gemaakt van malvasia, rebbiano en moscato.

Tussen het eenvoudige en het echte is de weg veel langer dan men denkt. Sommigen knoeien, anderen proberen. En dan zijn er diegenen die je zachtjes bij de hand nemen en je direct naar de roos leiden. Lang leve onze emoties en hun sterke stemmingen.

LD